نوربالا| مهربانی سرباز عراقی!

اسیر شده بودم و زخمی بودم.

یکی از عراقی ها آمد و روی زخم من باند بست.

خیلی دوست داشتم این محبتش را جبران کنم.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، در روایات رزمندگان دفاع مقدس هست که وقتی با برخی از سربازان عراقی مواجه می شدند، آنها می گفتند ما نمی خواستیم با شما بجنگیم، صدام ما را تهدید و مجبور به حضور در جنگ کرد.

گاهی اوقات هم پیش می آمد سربازان عراقی برای خلاصی از شر صدامی ها و فرار از  جنگی که نمی خواستند در آن شرکت کنند، خود را تسلیم نیروهای ایرانی می کرد.

حسینعلی قادری یکی از اسرای دفاع مقدس است که 11 بهمن 1365 و در جریان عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه به اسارت بعثی ها درآمد.

او در خاطره خود به مهربانی سرباز عراقی اشاره دارد و می گوید: اسیر شده بودم و زخمی بودم.

یکی از عراقی ها کمک کرد، خشاب های فشنگ و نارنجک و بقیه وسایل را در بیارم، چون خیلی سنگین بود و اذیت می شدم.

او روی زخم من باند هم بست و اشاره کرد ما می خواهیم برویم و تو را باید ببریم و به مسئولین پشت خط تسلیم کنیم، چاره ای هم نداریم.

پیش خودم گفتم چه انسان بامعرفتی است.

من هم یک جلد قرآن جیبی را از داخل جیب بغل لباسم در آوردم و به او دادم.

معمولاً وقتی اسیر می گرفتند، وسایل اسیر را برمی داشتند، اما این سرباز به من لطف کرد و هم زخمم را باندپیچی کرد و هم وسایلم را �